Schrappen

Schrijven is schrappen en schaven. De eerst versie van een verhaal kan en mag nooit de definitieve versie zijn. Soms dient de schrijver zelfs verschillende malen met de verbeterkam door de tekst te gaan. Dat bijvoorbeeld na elk nieuw hoofdstuk doen, is van het goede te veel en zelfs puur tijdverlies. Verbeteren kan betrekking hebben op het verhaal zelf, maar even goed op tikfouten of op stijl.

De basis

Het opmaken van een gedetailleerd plan vooraf beperkt natuurlijk in ruime mate verkeerde wendingen of lacunes in het verhaal zelf, maar volledig te vermijden zijn die niet. Verbeteren van het verhaal gebeurt het best zo laat mogelijk als het hele verhaal neergeschreven is. Ook is het aangewezen om het verhaal op zo kort mogelijke tijd na te lezen omdat het dan het best in het geheugen zit. Als de vertelling dan doorlopen wordt worden onvolledigheden en onregelmatigheden het best blootgelegd.

Verbeteren van tikfouten is voor wie een laptop gebruikt en daarbij de spelling check instelt een fluitje van een cent. Toch moet men er beducht voor zijn dat de techniek het soms nog laat afweten of het zelfs bij het verkeerde eind heeft. In elk geval houdt de schrijver best een boek over spelling bij de hand.

Nuttige eenheid

Eenheid van stijl is uitermate belangrijk in een boek en daar moet voortdurend over gewaakt worden.

Te lange en te uitgesponnen beschrijvingen remmen het ritme van een boek. Poëtische zinnen zijn mooi, maar proza is geen poëzie en omgekeerd. Vaak heeft de lezer er genoeg aan te weten welk weer het die dag is dan getuige te moeten zijn van hoe de zon opkwam en de vogeltjes begonnen te fluiten. Elke zin of passage, zelfs elk woord, heeft zijn nut. Als dat niet het geval is zijn zinnen die niets aan het verhaal bijbrengen gewoonweg ballast en moeten ze geschrapt worden.

Constant snoeien

De schrijver heeft het er vaak moeilijk mee om zinnen, woorden, paragrafen en zelfs hoofdstukken waar hij zo op gezwoegd heeft te schrappen. Aarzel niet wanneer hun functie of betekenis niet duidelijk is. Zoals bij het snoeien van een boom of een struik groeien dan vaak de mooiste en weelderigste takken.

Bewaak voortdurend de gang van het verhaal: hoe ingewikkelder het is, hoe groter de kans dat het vastloopt. Begin daarom met een eerder eenvoudig verhaal, zelfs als je een spannend boek wilt schrijven. Het uitdenken van een ingewikkelde plot en de lezer laten mee puzzelen is fijn voor de geoefende schrijver, maar een (eenvoudige) spannende scène met bijvoorbeeld een achtervolging kan het verhaal ook aangenaam kruiden. Zo vermijdt je weer extra schrapwerk.